De zomerzon heeft zijn laatste stralen gegeven en langzaam maar zeker sluipt de herfst ons leven binnen. ’s Avonds wordt het wat sneller donker, de frisse lucht nodigt uit om een trui aan te trekken en de geur van natte bladeren hangt in de straten. En toch… ergens diep vanbinnen begint er al iets te kriebelen. Een stille hunkering naar kerst, naar dat gevoel van warmte en gezelligheid waar we allemaal zo naar uitkijken.
Misschien klinkt het vroeg, september is tenslotte nog geen december. Maar er zijn van die kleine dingen die ervoor zorgen dat kerst zich nu al heel dichtbij laat voelen.
Neem bijvoorbeeld lichtjes. Zodra je ’s avonds een kaars aansteekt of een klein lichtsnoer op de vensterbank legt, verandert de sfeer meteen. Het is alsof de muren van je huis een beetje dichter naar je toe kruipen en je omarmen. En je hoeft er helemaal geen kerstboom voor in huis te halen. Gewoon een paar twinkelende lampjes en plots lijkt het alsof de magie van december al binnen is gewaaid.
Ook in de keuken kun je de eerste voorpret proeven. Op een regenachtige zondagmiddag een schaal warme kaneelbroodjes uit de oven halen, of een pan dampende pompoensoep op tafel zetten met een vleugje nootmuskaat. De geur alleen al roept herinneringen op aan de feestdagen. En voor wie echt niet kan wachten: een mok chocolademelk met een scheutje slagroom en een snuf kaneel doet wonderen. Het voelt misschien als een kleine zonde in september, maar wel eentje die je met een glimlach begaat.
Wat september zo bijzonder maakt, is dat je kerst subtiel kunt laten binnensluipen. Een plaid in dieprood over de bank draperen, dennenappels in een schaal leggen of een geurkaars met tonen van vanille en hout aansteken. Het zijn details die nog perfect passen bij de herfst, maar die tegelijkertijd die typische kerstsfeer oproepen. Je hoeft niet meteen een huis vol ballen en slingers, soms zijn het juist de kleine hints die de meeste magie brengen.
En dan is er muziek. Nee, nog niet de klassieke kerstplaylist met Mariah Carey en Wham, hoe verleidelijk ook. Maar zachte jazzy klanken of instrumentale deuntjes die je langzaam richting december brengen. Het is de soundtrack van avonden waarop je een dekentje pakt, de eerste herfstfilms kijkt en stiekem alvast een verlanglijstje maakt.
Voor je het weet, ontstaat er een nieuw ritueel. Misschien steek je voortaan bij het avondeten een kaars aan, gewoon omdat het zo gezellig is. Of je spreekt met jezelf af dat zodra de eerste kerstfilm op Netflix verschijnt, jij er met warme chocolademelk en een zak pepernoten klaar voor zit. Het zijn die kleine gewoontes die maken dat kerst niet alleen een feest in december is, maar een gevoel dat al veel eerder begint.
En misschien is dat wel het mooiste van alles. Want uiteindelijk draait kerst niet om één dag of zelfs één maand. Het draait om de voorpret, om de magie die je stukje bij beetje in huis haalt. Zelfs in september. Juist in september.
